5.01.2013

.........


olmuyor biliyor musun
çok deniyorum ama nafile
sen "var" olamıyorsun
ben "yok" sayamıyorum..
beraber yapamıyoruz,
birbirimizden de kopamıyoruz...
farzet ki hiç olmadı diyorum bazen..alış artık bu duruma..
alışmış gibi yaptığım da oluyor gerçi ya da cidden  alıştığım..
uzun sürmüyor.. sinsice yaklaşıyor . ansızın yakalanıyorum.
 ama hiç de şaşırmıyorum
en çok da 
birine ihtiyaç duyuyorum ya hani
şu koskoca dünyada kendimi yapayalnız hissettiğim  zamanlarda..
tek tük, ara sıra..ama hissediyorum işte..
o anda   içimdeki yanardağ uyanıyor sanki.. 
karışıyor ortalık
mideme kramplar giriyor
büyük bir patlamaya hazır bekliyorum..
bütün duygularım dizginlerini koparmışçasına hücum ediyor, hepsi birden
en çok öfke
bir tutam sevgi
buruk bir özlem
keşkeler
meğerler
acabalar...
yoruldum ben...
sana anlatamamaktan
anlatsam da anlayamamandan  yoruldum...






8 yorum:

  1. Anlatmak değil de,anlaşılmamak yorar insanı..!

    şiir tadında,güzel yazmışsın.tebrikler :))

    YanıtlaSil
  2. bence hiç kimse alternatifsiz değildir..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yanılıyorsun Dönence. Bahsedilen şahıs arkadaş, dost...... ise belki alternatifi vardır. Ama herkesin değil..

      Sil
    2. Madem öyle durumlarda var. O zaman benden sana nacizane bir tavsiye.. Kimsiye vazgeçilmez olduğunu hissettirme :)

      Sil
    3. Bak bunda yerden göğe haklısın :)

      Sil
  3. Ve sonra yoklukla varlık arasında sıkışıp kalıyorsun. Ne varım diyebiliyorsun ne yokum. Ne yaşamak ne ölmek bu ancak canlı canlı bir tabutta beklemek.

    Sessizce okuyup gitmek yerine bugün bir ses vereyim istedim Telve'cim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım benim, çok eskilere gitmişsin ;)
      Senin blogun yorumlara niye kapalı?

      Sil
    2. Ben eski zaman kadınıyım, elimde değil huyum bu eskileri hep karıştırırım :)

      Gelip ara ara okuyorum her birinizi ;)

      Bazı sıkıntılar yaşadım yorumlarla ilgili ve kapattım. Boşver kapalı kalsın canım böylesi daha iyi.

      Sil